Eigenlijk begon het allemaal 27 mei eind van de dag. Lizzy kwam zo ontzettend bij me kroelen dat ik besloot alles voor de bevalling klaar te maken. Terwijl ze eigenlijk pas over een klein weekje uitgerekend was. Ik merkte aan haar onrust en aanhankelijkheid dat het echt niet lang meer ging duren. Dus de kraamkamer werd ingericht.
28 mei in de ochtend kom ik als gewoonlijk de woonkamer in en Lizzy komt me gedag zeggen. We maken een praatje; Heb je goed geslapen meisje? Ik krijg een miauw terug. Gaat het allemaal nog goed met de baby's in je buikje? wederom Miauw. Ze blijft gezellig om me heen dralen en een kopje koffie en boterham verder ben ik de vaatwasser aan het uitruimen. Miauw miauw! Wat is er met mijn meisje? Ondertussen wil ze de vaatwasser in... Lizzy! Liefje wat heb jij? MIAUW en is zie dat ze een krampje heeft. Komen de baby's? Ik breng haar naar de kraamkamer en zet haar in haar baarbak. Vlak daarna breken haar vliezen. DE BEVALLING IS BEGONNEN!
Ze doet het zo goed! Ik kan aan haar merken dat dit haar tweede bevalling is. Alles verloopt voorspoedig en we kunnen haar de hulp bieden die ze nodig heeft. Tussen de weeën door aai ik haar over haar koppie. Daar wordt ze rustig van. Ik ben zo trots op haar en haar prachtige kittens. Vier dames en een heer zet ze gezond en wel op de aarde!